Ο ψωραλέος Νεοέλληνας και οι βασιλικές ονειρώξεις του
Ως άνθρωπος σέβομαι το γεγονός ότι έφυγε από τη ζωή ένας άνθρωπος και τιμώ την αξιοπρέπεια που επέδειξε η οικογένειά του στις δύσκολες στιγμές τής απώλειας, εξ ου και δημοσιεύω το παρόν πόνημα ετεροχρονισμένα κατά λίγες ημέρες, έχοντας περιμένει να ολοκληρωθούν οι δέουσες θρησκευτικές τελετουργίες. Συνάμα όμως, ως πολίτης, ως δημοσιογράφος και ως Έλληνας, έρχομαι να δηλώσω την εναντίωσή μου προς τις εικόνες μεσαιωνικής αισθητικής που επενέδυσαν οπτικώς την απελπισμένη προσπάθεια μίας θλιβερής πληθυσμιακής ομάδας να αναβιώσει το λυμένο -από το Δημοψήφισμα τού 1974- «Πολιτειακό Ζήτημα». Έβλεπα προχθές να παρελαύνει μπροστά μου η «Κατάντια τής Κοινωνίας»· ένας συρφετός…
