Απο: Βασίλης Μπαλάφας | facebook
𝚷𝚸𝚶𝚺𝚬𝚾𝚬 𝚳𝚮 𝚪𝚰𝚴𝚶𝚼𝚴 𝚶𝚰 𝚼𝚷𝚶𝚺𝚾𝚬𝚺𝚬𝚰𝚺 𝚷𝚶𝚼 𝚺𝚶𝚼 𝚫𝚰𝚴𝚶𝚼𝚴, 𝚻𝚶 𝚱𝚬𝚴𝚶 𝚷𝚶𝚼 𝚨𝚷𝚬𝚾𝚯𝚨𝚴𝚬𝚻𝚨𝚰 𝚮 𝚽𝚼𝚺𝚮
Φίλες και φίλοι, σήμερα θα είμαι λίγο τραχύς σε αυτά που θα διαβάσετε. Άλλωστε, φίλοι και μη, μού λένε συχνά τελευταία ότι “το πάω πολύ χαλαρά” και εκπλήσσονται. Να που δεν είναι πάντα έτσι.
Επίσης, ξέρετε όλες και όλοι πια (μετά από 2 συμμετοχές) ότι δεν είμαι άνθρωπος που θα παρακαλέσω για το κουκί. Ούτε καληνυχτάκιας, ούτε καλησπεράκιας, ούτε πλατοχαϊδευτής. Άντε να κάνω μια απλή αναφορά και σέβομαι οποιαδήποτε απάντηση και αν πάρω. Δεν είμαι ο άνθρωπος που θα καθίσω να τουμπάρω τον αποφασισμένο, πολλώ δε μάλλον όταν η απόφαση αυτή, χωρίς να το ζητήσω, αιτιολογείται από κάποιο προσωπικό συμφέρον. Αν είναι καθαρά πολιτική, άντε να καθίσω να τα πούμε.
Ας πιάσουμε όμως το νήμα από τις παραδοχές. Ως γνωστόν, η φύση απεχθάνεται το κενό. Και είναι εκείνη που φροντίζει να το καλύπτει. Αυτό σκεφτόμουν χτες το απόγευμα κοιτώντας για άλλη μια μέρα τις μπασκέτες έξω από το 10ο Δημοτικό Σχολείο Κορίνθου και αναλογιζόμενος μια φευγαλέα συζήτηση που είχα το μεσημέρι. Ναι, θυμάστε, εκείνες τις μπασκέτες που βγάζω φωτογραφίες 5 χρόνια τώρα. Ε η φύση πλέον φρόντισε. Δυο οικογένειες σπουργιτιών (μια στη μια και μια στην άλλη) έστησαν πλέον εκεί τα σπιτικά τους. Έφτιαξαν τις φωλίτσες τους και περιμένουν πια τα αυγά και τα παιδιά τους. Βρήκε και εδώ η φύση το δρόμο της να αξιοποιήσει ακόμα και την αηδία.
Στο μυαλό μου γύρναγαν αυτά που έχω ακούσει και βιώσει τις τελευταίες μέρες. Η πόλη μας είναι μικρή, αλλά εγώ δεν θα γράψω φήμες, θα μείνω σε αυτά που μου λένε αυτοπροσώπως. Οι υποσχέσεις πέφτουν βροχή. Προαγωγές, δουλειές, χρηματοδοτήσεις, ιστοσελίδες, μικροθελήματα, από όλα έχει ο μπαξές, ακόμα και κούρεμα. Μια χαρά ως εδώ, λογικό. Ό,τι μπορεί ο καθένας ρίχνει στο ρινγκ.
Με εκπλήσσουν όμως δυο ζητήματα. Πρώτον, μερικοί αποδέκτες υποσχέσεων και δεύτερον μερικοί αχθοφόροι ή κομιστές αυτών των υποσχέσεων.
Δεν λέω, μου έχει ξανασυμβεί. Γνωστός μου επί δεκαετίες, μου το είπε στα ίσα ότι δεν θα με ψηφίσει το 2019 γιατί του έκαναν έναν καλό διακανονισμό από την εταιρεία κινητής τηλεφωνίας. Όχι ότι του χάρισαν κάποιο ποσό, αλλά του το διακανόνισαν κατά παρέκκλιση της γενικής πολιτικής της εταιρείας (έτσι μου είπε τουλάχιστον).
Τώρα, έχω ακούσει για δουλειές ακόμα και σε χώρους που σήμερα είναι χωράφια. Όταν γίνει το πάρκο, όταν γίνει εκείνο, όταν γίνει το άλλο, τους λένε. Σε άλλους τάζονται προαγωγές, όλοι Διευθυντές. Και πολλά πολλά άλλα.
Μια χαρά. Και πολύ καλά κάνουν αυτοί που τάζουν. Αυτοί όμως που τα δέχονται, πραγματικά τα πιστεύουν ; Είναι δυνατόν κάποιος να πιστεύει τέτοιες “πέτσες” ; Ξέρω ξέρω … Η νέα φουρνιά “κοψοχέρηδων” 2-3 μήνες μετά τις εκλογές σαν μια ψυχή προς Κόρφο μεριά που 3 μήνες μετά τις εκλογές έλεγε από εδώ και από εκεί ότι δυο τύποι την κορόιδεψαν και μετά το έπαιζε “Αυριανή” που δήθεν θα “έριχνε τον ….-ισμό”, αλλά είναι έτοιμη πάλι να τη γυρίσει τη βιόλα.
Και πάω στους κομιστές και τους ακατανόητα για μένα υπόχρεους. Εδώ θα συναντήσουμε και τον απίθανο ακατονόμαστο, τον πρώην καλέ, τον Τσατσένκο των δημοτικών πραγμάτων μας, τέτοιο μπόι.
Ας αρχίσω από αυτόν. Ντάξει, τη δική του υποχρέωση την καταλαβαίνω. Δεν είναι και λίγο να σου κλείνουν 5 (ΠΕΝΤΕ) ανοιχτές χρήσεις σε ένα τεταρτάκι. Δια βίου υπόδουλος. Τα πρωτοπαλίκαρα και οι πρωτολεβέντισσές του, αλήθεια σε αυτόν τι χρωστάνε και με τέτοια δουλικότητα καταδέχονται “να τους στέλνει” για υπογραφή ; Μιλάω περισσότερο για μερικούς και μερικές που εκείνον που πάνε και υπογράφουν “σουλτάνο” τον ανέβαζαν, “μπακαλιάρο” τον κατέβαζαν όταν προσέφεραν “άσυλο” στο … ύψος.
Το ένα πρωτοπαλίκαρο, ξέρετε καλέ, εκείνο το “ορκισμένο”, πήρε τη γραμμή και δυσκολεύεται τώρα δυο μέρες να τη στρίψει … Αλλά θα την πάει. Δεν υπάρχει αμφιβολία. Η άλλη η πρωτολεβέντισσα την έχει πάει ήδη ευθεία και την έχει καταπιεί, σαν άλλο ρόλο, κανονικά, νεράκι. Και το έχει πάει και ένα βήμα παραπέρα ! Μεταφέρει στο “σουλτάνο” (έτσι τον έλεγε) κορασίδες, δήθεν για εργασία και τσουπ ξαφνικά πλασάρεται και το έντυπο υποψηφιότητας. Εύγε Μπουμπουλίνα μου ! Όταν όμως το κοριτσάκι θα το ξεχάσουν, τότε να σε δω τι θα κάνεις … Ούτε τη φίλη σου δεν σεβάστηκες …
Είναι και άλλες, και άλλοι. Βρε σεις, αλήθεια τώρα … Τι σόι υποχρέωση έχετε στο “μπόι” και το πάτε έτσι κόσα για να ικανοποιήσει το δικό του “γραμμάτιο” ; Τόσο πολύ ; Τέτοια δουλοπρέπεια ; Γιατί ; Τι σας έκανε αλήθεια ; Δεν λέω, δικαίωμά σας είναι, αλλά κρίμα, ήταν ευκαιρία να απελευθερωθείτε … Από εκείνη την παράσταση με τα “γουρούνια” μάλλον τίποτα δεν καταλάβατε. Παίξατε, αλλά τελικά δεν διδαχτήκατε.
Και κάτι για το “μπόι”. Ωραία το πάει … Είδα και μια παράσταση χτες με τον Μπίσδα και την Κόρκα που μου τον θύμισε. Εκεί, στη φάση που ο σύζυγος έχει στείλει τη γυναίκα του για μια βραδιά στο Διευθυντή προκειμένου να πάρει προαγωγή … Διδακτικό το θέατρο, δεν βρίσκεις ; Με υποσχετική τους στέλνεις ή μπαμ πιστολιά και ξοφλάς με το κεφάλι ; Άσε που κάτι έχει φτάσει στα αυτιά μου ότι θα σε δούμε και στο σανίδι σύντομα … Κάνα τέτοιο σενάριο να παίξεις, δεν θα χρειαστεί καν να κάνεις “ερμηνεία”.
Προσέχετε πολύ όσες και όσοι αποφασίζετε να δεχτείτε αυτές τις υποσχέσεις. Ρωτήστε και άλλες/άλλους που πήραν ανάλογες. Και το κυριότερο, ρωτήστε αν αυτό που σας λένε θα γίνει και δεν θα καταντήσει σαν τις μπασκέτες με τις φωλίτσες στο 10ο Δημοτικό.
𝚼𝚺𝚻𝚬𝚸𝚶𝚪𝚸𝚨𝚽𝚶
Το επόμενο διάστημα θα κάνω ορισμένα βίντεο (κάποια ίσως και live) με τους βασικούς πυλώνες της δικής μου απόφασης. Γιατί, δηλαδή, από εκεί, αλλού. Να κλείσουμε το κεφάλαιο αυτό οριστικά ώστε μετά τις γιορτές να μπούμε με τις ανακοινώσεις και τον καθαρά προγραμματικό λόγο.
Επιφυλάσσομαι επίσης σύντομα να γράψω και για την ξαφνική πανσπερμία συνδυασμών. Δεν φείδομαι, το ξέρετε. Η θέση μου είναι γνωστή και ήδη διατυπωμένη εδώ και πολύ καιρό.
Ευχαριστώ για την υπομονή σας να διαβάσετε το σημερινό, αλλά έχει αξία, κυρίως για εκείνους και εκείνες που φοβούμαι ότι γίνονται άθελά τους ή ακόμα και εκούσια “αποπληρωμές” του γραμματίου του Τσατσένκο προς το “Σουλτάνο” όπως τον έλεγαν …
