«Για μία ακόμη φορά η Υπουργός Παιδείας παρουσιάζει την αποτυχία στον σχεδιασμό και τη διαχείριση ως επίτευγμα και προσπαθεί να πείσει τους πολίτες για την «αναβάθμιση του σχολείου και την ενδυνάμωση του εκπαιδευτικού», που θα γίνει πράξη με την ατομική αξιολόγηση»
Προσπάθεια παρουσίασης της αποτυχίας ως αναβάθμιση των σχολείων, μέσω της αξιολόγησης, φαίνεται να κάνει το Υπουργείο Παιδείας, όπως αναφέρει η ανακοίνωση της Α’ ΕΛΜΕ Κορινθίας.
Όπως τονίζεται «η Υπουργός Παιδείας αποκρύπτει την πραγματικότητα των σχολικών μονάδων της χώρας μας», όπου η κατάσταση παραμένει φθίνουσα σε κάθε τομέα της εκπαίδευσης και γίνεται ξεκάθαρο ότι δημιουργείται ένα κλίμα αυταρχισμού και καταργείται η παιδαγωγική ελευθερία στα σχολεία.
https://c06f8cb8780b085642e9d603078355d7.safeframe.googlesyndication.com/safeframe/1-0-40/html/container.html Τέλος, καλείται η ΟΛΜΕ να κηρύξει άμεσα Γενικές Συνελεύσεις και Γενική Συνέλευση Προέδρων, με στόχο τη λήψη αποφάσεων για τις κινήσεις που πρέπει να γίνουν.
Η ανακοίνωση
«Η Υπουργός Παιδείας, στις 18 Ιανουαρίου, κατέθεσε στη Βουλή – σε άσχετο με την παιδεία νομοσχέδιο – πολυτροπολογία η οποία αποτελεί ομολογία της αποτυχίας του Υπουργείου να οργανώσει στοιχειωδώς, σωστά και έγκαιρα μια απλή διαδικασία επιλογής στελεχών, στη συγκεκριμένη περίπτωση των συμβούλων εκπαίδευσης και των διευθυντών σχολικών μονάδων. Με αυτήν την τροπολογία επιχειρείται η παράταιρη συνύπαρξη συντονιστών εκπαιδευτικού έργου και συμβούλων εκπαίδευσης, η ανάληψη καθηκόντων σε διαφορετικά χρονικά διαστήματα για διαφορετικά συμβούλια επιλογής αλλά και η διατήρηση των «παλαιών» συντονιστών εκπαιδευτικού έργου στα συμβούλια επιλογής διευθυντών σχολικών μονάδων.
Η όλη επιχείρηση φέρει τον ψευδεπίγραφο τίτλο «Έναρξη της ατομικής αξιολόγησης των εκπαιδευτικών». Η αξιολόγηση θα ξεκινήσει από τους 4.500 εκπαιδευτικούς που διορίστηκαν το 2020, τους οποίους το Υπουργείο όφειλε να έχει ήδη μονιμοποιήσει, αφού συμπλήρωσαν διετία με βάση το προηγούμενο καθεστώς. Τώρα, μαζί με τους νεοδιόριστους του 2021 και 2022, τους θέτει σε καθεστώς εκβιασμού και ομηρίας, στο πλαίσιο της εφαρμογής των σχετικών διατάξεων του ν.4823/21 που προβλέπουν αξιολόγηση. Είναι αδιανόητο οι νεοδιόριστοι συνάδελφοι, πολλοί από τους οποίους εργάστηκαν ως αναπληρωτές εκπαιδευτικοί πάνω από 10 χρόνια σε κάθε γωνιά της χώρας, να αντιμετωπίζονται με αυτόν τον τρόπο. Ενώ ο αρχικός σχεδιασμός προέβλεπε η αξιολόγηση να ξεκινήσει ενιαία και στις 13 περιφέρειες της χώρας, δε δίστασαν να αλλάξουν τον νόμο και η αξιολόγηση να αρχίσει ξεχωριστά και τμηματικά, πιστεύοντας ότι κατακερματίζοντας την επιβολή της αξιολόγησης, ξεκινώντας από τους νεοδιόριστους συναδέλφους και από περιοχές μακριά από το κέντρο θα κάμψουν τις αντιδράσεις, ώστε να περάσει πιο εύκολα η αξιολόγηση και στη συνέχεια να εδραιωθεί σε όλη την επικράτεια.
Για μία ακόμη φορά η Υπουργός Παιδείας παρουσιάζει την αποτυχία στον σχεδιασμό και τη διαχείριση ως επίτευγμα και προσπαθεί να πείσει τους πολίτες για την «αναβάθμιση του σχολείου και την ενδυνάμωση του εκπαιδευτικού», που θα γίνει πράξη με την ατομική αξιολόγηση που «ξεκινά για πρώτη φορά μετά από 41 χρόνια η καθολική εφαρμογή της» όπως είπε με έπαρση, επιβεβαιώνοντας αυτό που χρόνια τώρα ισχυρίζεται το εκπαιδευτικό κίνημα ότι δηλαδή η αξιολόγηση δεν είναι παρά η επαναφορά του θεσμού του Επιθεωρητή που καταργήθηκε πριν από 41 χρόνια, η επιβολή κλίματος αυταρχισμού και η κατάργηση παιδαγωγικής ελευθερίας στα σχολεία. Το τρίπτυχο: αξιολόγηση σχολικής μονάδας, PISA και αξιολόγηση εκπαιδευτικού, μόνο στη βελτίωση του δημόσιου σχολείου δε στοχεύει. Αντίθετα, υλοποιεί το νεοφιλελεύθερο όραμα για ένα σχολείο υποταγμένο στην αγορά, για τους λίγους και τους εκλεκτούς, με μαθητές και γονείς πελάτες, που αντί για γνώση και ολόπλευρη μόρφωση θα παρέχει δεξιότητες στους αυριανούς ευέλικτους και ελαστικούς μισοεργαζόμενους – μισοάνεργους.
Η Υπουργός Παιδείας αποκρύπτει την πραγματικότητα των σχολικών μονάδων της χώρας μας, που, λόγω της υποχρηματοδότησης, έχουν ελλείψεις σε κτηριακές (γίνονται μαθήματα σε ακατάλληλες αίθουσες προκάτ, κ.α.) και σε υλικοτεχνικές υποδομές (εποπτικά μέσα διδασκαλίας, βιβλιοθήκες, εργαστήρια, γυμναστήρια), σε ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς και που υφίστανται τις συνέπειες της διαχείρισης της πανδημίας, με κυριότερη την έξαρση της βίας, καθώς και τις συνέπειες της κοινωνικής και οικονομικής κρίσης.
Εμείς θα αγωνιστούμε ενάντια στην κατηγοριοποίηση και εγκατάλειψη των σχολείων, στην εργαλειοποίηση των εκπαιδευτικών θεσμών, στην απομείωση και στον ευτελισμό του παιδαγωγικού μας ρόλου καθώς και στην καταπάτηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων στα οποία οδηγεί η κυβερνητική πολιτική. Μόνο με συνεχή, πολύμορφο και απεργιακό αγώνα μπορούμε να αντιδράσουμε.
Καλούμε την ΟΛΜΕ να κηρύξει άμεσα Γενικές Συνελεύσεις και Γενική Συνέλευση Προέδρων προκειμένου ο κλάδος να απαντήσει δυναμικά και να ληφθούν αποφάσεις για τα αγωνιστικά βήματα του κλάδου ενάντια στην αντιλαϊκή και αντιεκπαιδευτική πολιτική της Κυβέρνησης και του Υπουργείου Παιδείας καθώς και για όλα τα φλέγοντα θέματα του κλάδου (μισθολογικό, συνταξιοδοτικό, ατομική αξιολόγηση, νέοι θεσμοί, διορισμοί μέσω ΑΣΕΠ, κ.ά).»
