Κάποτε, στον ερμητικά κλειστό κόσμο της Σοβιετικής Ένωσης, ειδικοί δυτικοί Σοβιετολόγοι προσπαθούσαν να αποκρυπτογραφήσουν τις αλλαγές εσωτερικής ισχύος. Παρακολουθούσαν γι’ αυτό την εξέδρα των επισήμων στις μεγάλες παρελάσεις της Οκτωβριανής Επανάστασης. Η ανακατανομή ισχύος αποτυπωνόταν χωροταξικά. Όποιος έπαιρνε θέση δίπλα ή κοντά στον αρχηγό του κράτους και κόμματος, είχε ανεβασμένες μετοχές. Εάν απομακρυνόταν προς τα άκρα της εξέδρας είχε πέσει σε δυσμένεια.
Στις ημέρες μας, στη χώρα μας, δημοσιογράφοι και πολιτικοί προσπαθούν να αποκρυπτογραφήσουν την ημερομηνία των εκλογών με βάση τις ακριτομυθίες που αφήνει ο Πρωθυπουργός, και αφορούν στις εξορμήσεις του στη φύση ή τις ορειβατικές του επιθυμίες! Ως προχθές ήταν όχι απλώς κατανοητή αλλά και αναγκαία η πρωθυπουργική αμφισημία, έως και μυστικοπάθεια. Φευ, οι εκλογές μας λόγω συγκυρίας και τουρκικής επιθετικότητας, συνδέονται με τις τουρκικές. Συνδέονται με τον κίνδυνο να βρεθεί η χώρα ακηδεμόνευτη σε νεκρό χρόνο, υφιστάμενη ρηξικέλευθες κινήσεις Ερντογάν.
Αφ’ ής στιγμής ο Ερντογάν ανακοίνωσε την ημερομηνία των τουρκικών εκλογών, παρέλκει η ανάγκη μυστικότητας. Δύο – τρεις μήνες προ των εκλογών ο Πρωθυπουργός λογικά έχει σταθμίσει κινδύνους και έχει αποφασίσει. Δεν εξυπηρετεί η αοριστία και επίσης δεν θα φανεί ότι σύρεται από τις τουρκικές εκλογές, δεδομένου ότι από καιρό είχε πει Απρίλιο ή Μάϊο. Από την άλλη υπάρχουν οι αναγκαιότητες των απλών πολιτών που πρέπει να προγραμματίσουν τη ζωή τους.
Έτερο και ουσιαστικότερο προεκλογικό πρόβλημα που ανέκυψε, είναι η προσπάθεια αποκλεισμού του κόμματος Κασιδιάρη από τη συμμετοχή του στις εκλογές. Πέραν της πολιτικής ηθικής, σαφώς από κυβερνητικής πλευράς ενυπάρχει και ο υπολογισμός ότι την εξυπηρετεί να μείνει ένα κόμμα εκτός Βουλής. Θα κατεβάσει «ταβάνι» του ποσοστού που χρειάζεται για την αυτοδυναμία το πρώτο κόμμα- που μάλλον θα είναι το κυβερνών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει το ακριβώς αντίθετο. Ισχυρίζεται θεατρικά ότι πάγια θέση του είναι πως η θέση των νεοναζί και καταδικασμένων Χρυσαυγιτών είναι στη φυλακή. Αλλά αυτό, ευκαιρίας δοθείσης, το ανακάλυψε τώρα. Δεν το έλεγε επί των ημερών του, όταν «δεν έβρισκε» αίθουσα για τη δίκη της Χ.Α. Ούτε όταν έψαχνε ψήφους για να περάσει την αλλαγή του εκλογικού νόμου. Τότε που ο Πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης (όταν ερωτήθηκε αν θα ήταν τοξική ενδεχόμενη ψήφος της Χ.Α.) είχε απαντήσει: «Στη Βουλή δεν υπάρχουν ευπρόσδεκτες και μη ευπρόσδεκτες ψήφοι».
Για κάποιον άλλο όμως υπήρχαν «μη ευπρόσδεκτοι» ψήφοι. Και ήταν δεξιός! Ο Σταύρος Δήμας που προοριζόταν ως υποψήφιος για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, είχε δηλώσει: «Σεβόμενος τους δημοκρατικούς θεσμούς δεν πρόκειται να δεχθώ να εκλεγώ Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας με ψήφους της Χ.Α.». Και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης τότε, είχε προειδοποιήσει ότι σε περίπτωση που η Χ.Α. στηρίξει την υποψηφιότητα Δήμα, ο ίδιος και άλλα κοινοβουλευτικά στελέχη της ΝΔ θα ψηφίσουν «Παρών».
Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Προκόπης Παυλόπουλος δεν είχαν τέτοια ευαισθησία, και δεν απέκλεισαν εκ των προτέρων με δηλώσεις τις ψήφους του κόμματος. Απλώς δεν τις χρειάστηκαν, μια και σε αυτές του τότε κυβερνώντος κόμματος προστέθηκαν οι ψήφοι των ΑΝΕΛ και 73 της ΝΔ. Όμως είχε ανάγκη και αξιοποίησε τις ψήφους της Χ.Α. για τον (για πολλούς νομικούς σκανδαλώδη) διορισμό της συμβούλου του κ. Τσίπρα, Βασιλικής Θάνου, ως Προέδρου της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Δεν ήταν λίγοι που συνέδεσαν αυτό με την καθυστέρηση επί 4ετία της δίκης.
Τώρα, εκ των υστέρων, ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει πως πάγια αρχή του είναι πως η θέση τους είναι στη φυλακή (μόνο που άλλος τους παρέπεμψε σε δίκη, ο Σαμαράς, και επί άλλου φυλακίστηκαν, του Μητσοτάκη). Και βρίσκει προσχήματα για να μην ψηφίσει. Η νομοθετική πρόταση που εστάλη στα κόμματα θεωρεί ότι «εγείρει σοβαρά ζητήματα αντισυνταγματικότητας» και πρέπει «να είναι σαφής, για τους νεοναζί και να μην ανοίγει Κερκόπορτα για διευρυμένες ερμηνείες». Σύμφωνοι. Μόνο που δεν κάνει παρατηρήσεις επί της κυβερνητικής πρότασης αλλά θα καταθέσει δική του! (ο λαός λέει όποιος δεν θέλει να πάει στον μύλο…).
Στην ίδια λογική για μη αποδεκτές «επικίνδυνες γενικεύσεις» κάνει λόγο και το ΚΚΕ. Αλλά η αντίρρηση του κόμματος είναι καθαρά πολιτική, δεν εντάσσεται στα μικροπολιτικά παιχνίδια του ΣΥΡΙΖΑ. Το κόμμα φοβάται μήπως η Ελλάδα ενταχθεί στην πολιτική της ΕΕ, όπου το θεσμικό πλαίσιο αξιοποιείται για να απαγορευτούν – όπως γίνεται ήδη σε μια σειρά χωρών – τα κομμουνιστικά κόμματα και σύμβολα.
Σε κάθε περίπτωση από την πλευρά μας να θυμίσουμε ότι και στη Γερμανία με ειδικό νόμο αποκλείονται τα ναζιστικά κόμματα και σύμβολα. Αλλά αυτοί καμουφλαρισμένοι υπό τον τίτλο της AfD, σε έρευνα του Σεπτέμβρη συγκέντρωναν ποσοστό 15%!
Liberal.gr
