Η παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ διαμορφώνει νέα δεδομένα.
Σύμφωνα με πληροφορίες, υπάρχουν εκτιμήσεις ότι θα είναι δύσκολο να διεξαχθεί το έκτακτο συνέδριο του κόμματος, καθώς ένας μεγάλος αριθμός συνέδρων έχει αποχωρήσει μετά την εκλογική ήττα και την απόφαση του κ. Τσίπρα να αποχωρήσει από την ηγεσία.
Αν και είναι νωρίς να αποτιμηθεί πλήρως το τι συμβαίνει στην οργανωμένη βάση του ΣΥΡΙΖΑ – για την εκλογική βάση έδωσαν την εικόνα οι κάλπες την περασμένη Κυριακή – εκφράζεται ακόμα και ο φόβος ότι ένα συνέδριο με την σύνθεση του προηγούμενου, όπως προβλέπεται για την έκτακτη σύγκλησή του, είναι πιθανό να μην έχει απαρτία!
Φόβοι επίσης εκφράζονται, στο πλαίσιο αυτό και για τον αριθμό των μελών που θα συμμετέχουν στην ψηφοφορία για την ανάδειξη του νέου αρχηγού.
Για τον κ. Τσίπρα είχε προσέλθει πέρσι περίπου 150.000 άνθρωποι, αλλά στις τωρινές συνθήκες ακόμα και ένας αριθμός κοντά στις 50.000 θεωρείται υπερβολικός και υπεραισιόδοξος στόχος. Πρακτικά δεν υπάρχει θέμα σύγκρισης, με ό,τι σημαίνει αυτό για τις πολιτικές εντυπώσεις και την επόμενη μέρα του κόμματος.
Τα επόμενα βήματα θα καθοριστούν ουσιαστικά στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας αυτό το Σαββατοκύριακο και αφού πριν κάνουν τις διαβουλεύσεις τους οι δύο μεγάλες τάσεις του κόμματος, η Κίνηση Μελών και η Ομπρέλα.
Στη συνεδρίαση θα καταρτιστεί ο οδικός χάρτης και το χρονοδιάγραμμα των κινήσεων, με κορυφαία στιγμή την εκλογή του νέου αρχηγού εντός του Ιουλίου.
Εφόσον υπάρξει συμφωνία θα αποφευχθούν ευτράπελες καταστάσεις και αδέσποτες συγκρούσεις, όπως μία μάχη στην κοινοβουλευτική ομάδα για την ανάδειξη ενός μεταβατικού προέδρου έως ότου εκλεγεί ο νέος αρχηγός.
Ο μεταβατικός πρόεδρος θα εκπροσωπήσει τον ΣΥΡΙΖΑ στις προγραμματικές δηλώσεις και φαίνεται ότι προκρίνεται από την πάλαι ποτέ προεδρική πλευρά για το ρόλο αυτό η Όλγα Γεροβασίλη.
Εάν όμως δεν υπάρξει συμφωνία για το χρονοδιάγραμμα τότε δεν αποκλείεται να προκύψει και η περίπτωση του Ευκλείδη Τσακαλώτου, ως ένδειξη των διαθέσεων της αριστερής πτέρυγας.
Το κύριο ενδιαφέρον είναι φυσικά στην κούρσα της διαδοχής.
Η Έφη Αχτσιόγλου εμφανίζεται αυτή την ώρα ως φαβορί. Η υποψηφιότητά της μάλλον αποκλείει εκ των πραγμάτων αυτή του κ. Τσακαλώτου, καθώς οι δυο τους απευθύνονται κατά κύριο λόγο στο ίδιο εσωκομματικό κοινό (Ομπρέλα και αριστερή πτέρυγα), με την πρώην υπουργό να έχει σαφέστατο προβάδισμα, καθώς απολαμβάνει δημοτικότητα και από άλλες εσωκομματικές πλευρές.
Το αν ο έμπειρος πολιτικός θα διεκδικήσει την ηγεσία ή θα προτιμήσει να παίξει ένα ρόλο μέντορα της κυρίας Αχτσιόγλου, ρίχνοντας το βάρος στην εκλογή του, είναι ένα ερώτημα.
Όπως ερώτημα είναι εάν από την απέναντι εσωκομματική ομάδα (την Κίνηση Μελών) θα προωθηθεί κάποιος υποψήφιος για να συγκρουστεί με την κυρία Αχτσιόγλου.
Η περίπτωση της Ρένας Δούρου έχει ενδιαφέρον, αλλά δεν απολαμβάνει την ομόθυμη στήριξη της ομάδας. Παραμένει ωστόσο στο παιχνίδι, καθώς έχει επιστρέψει δυναμικά στο κεντρικό σκηνικό.
Η περίπτωση του Αλέξη Χαρίτση θεωρείται επίσης αξιοσημείωτη, με πολλές πλευρές του κόμματος να τον θεωρούν επαρκή για το ρόλο του αρχηγού και ικανό στη σύνθεση των διαφορετικών απόψεων και τάσεων. Είναι όμως και δω αμφίβολο εάν ο ίδιος ο πρώην υπουργός Ανάπτυξης θα επιλέξει να πάει κόντρα στην κυρία Αχτσιόγλου.
Αυτός που δηλώνει αποφασισμένος να μπει στην κούρσα της διαδοχής είναι ο Παύλος Πολάκης. Το δήλωνε χθες ο ίδιος σε συνομιλητές του – και ήταν πολλοί καθώς επικοινώνησε κόσμος και κοσμάκης μαζί του λόγω της ονομαστικής εορτής του.
Η συμμετοχή του θεωρείται από πολλούς χρήσιμη για την αύξηση της συμμετοχής, αλλά σε επίπεδο εντυπώσεων κανείς δεν μπορεί να κάνει εκτίμηση.
Όσον αφορά στελέχη που δεν είναι βουλευτές, όπως ο Διοσύνης Τεμπονέρας, ή δεν έχουν ουσιαστικά συμμετοχή στα του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης, η συζήτηση είναι μάλλον για τις τηλεοπτικές κάρτες.
Κι αυτό διότι ουδείς δείχνει αυτή την ώρα διάθεση να υπάρξει διαρχία στον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς εάν εκλεγεί αρχηγός ένας μη βουλευτής θα πρέπει να υπάρχει και πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας, άρα δύο κέντρα εξουσίας και αποφάσεων.
