Ήρθε πλέον η ώρα, στους επικεφαλής της διεθνούς κοινωνίας να γυρίσουν την πλάτη τους και να αποκλείσουν και από τους προθαλάμους αναμονής το χειρότερο μοντέλο αυταρχικού ηγέτη και υπόδειγμα του μεικτού συστήματος της κοινοβουλευτικής ψευδοδημοκρατικής δικτατορίας, που ακούει στο ονοματεπώνυμο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Τα συντρίμμια των χειρότερων κατασκευών της Υφηλίου, στις πολυκατοικίες της Αντιόχειας και του μείζονος ΝΑ χώρου της Τουρκίας, ας φροντίσει ο Ερντογάν να μην ενταφιάσουν πολιτικά και κοινωνικά τον ίδιον και την απεχθέστατη τριανδρία, που δίκην εξαπτερύγων τον συνοδεύει, σύμφωνα με το λαϊκόν άσμα «Ο μαχαραγιάς βγαίνει για σεργιάνι με νταούλια και βιολιά». Εννοώ τους υπουργούς του Άμυνας και Εξωτερικών Χουλουσί Ακάρ και Μεβλούτ Τσαβούσογλου αλλά και τον ανεκδιήγητο ακροδεξιό εταίρο του, ανθέλληνα και φασίστα, αρχηγό των «Γκρίζων Λύκων» Ντεβλέτ Μπαχτσελί.
Προσωπικά διαφωνώ μερικώς με ορισμένα δόγματα, ότι η Ιστορία αλλάζει τις κοινωνικοπολιτικές αντιλήψεις και μοντέλα συμπεριφοράς και ότι κάποιες μαύρες σελίδες του ιστορικού γίγνεσθαι δεν έχουν επανάληψη.
Έχουν και παραέχουν επανάληψη, σε περιπτώσεις κατά τις οποίες ορισμένες χώρες, για να διαιωνίσουν την ιμπεριαλιστική τους ταυτότητα, συγκροτούν κυβερνητικά-ψευδοκοσμοκρατορικά σχήματα, που αφενός διαιωνίζουν εσωτερικά σχήματα τυραννικής διακυβέρνησης και αφετέρου καλλιεργούν, ή δια της βίας επιβάλλουν στις κοινωνίες τους μισάνθρωπη εναντίον άλλων χωρών συμπεριφορά. Η γειτονική Τουρκία, ας το λέμε μετά λόγου γνώσεως, ότι είναι η πρώτη, ίσως διεθνώς διδάξασα τη μισανθρωπία, έστω και αν, όπως όλοι οι λαοί, άρα και ο τουρκικός λαός ή δεν συμμερίζονται ή απεχθάνονται τα κηρύγματα μίσους, εφαρμόζοντας στην πράξη συμπεριφορά αδελφικής συνύπαρξης με όμορες χώρες και γειτονικούς λαούς.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται
Για να επιστρέψουμε, στο ιστορικό φαινόμενο της επανάληψης των επιθετικών και καταστρεπτικών αθλιοτήτων στις ημέρες των σωβινιστικών κυβερνήσεων της Τουρκίας, δεν έχουμε, παρά να παρομοιάσουμε τη συμπεριφορά του τιμωρηθέντος με απαγχονισμό πρωθυπουργό της Τουρκίας Αντνάν Μεντερές με το ιστορικό-διαχρονικό alter ego του, τον σημερινό κοινοβουλευτικό δικτάτορα Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Ο βίος και η πολιτεία του Μεντερές, πρωθυπουργού της Τουρκίας (1950-1960), (το επώνυμό του στα ελληνικά είναι ο ποταμός Μαίανδρος με τα … μαιανδρικά του σχήματα), συγκρινόμενα με τα έργα και τις ημέρες του Ερντογάν συνοψίζονται στα ακόλουθα σημεία:
1) Η πρωθυπουργία του συνέπεσε με την προεδρία της Δημοκρατίας της Τουρκίας, από τον Τζελάλ Μπαγιάρ, που άσκησε πολιτική αρμονικών σχέσεων με τον τότε έλληνα βασιλιά Παύλο και τον τότε πρωθυπουργό και επικεφαλής του παραστρατιωτικού ΙΔΕΑ αρχιστράτηγο Αλέξανδρο Παπάγο.
Η δίκη του Αντνάν Μεντερές με τις κατηγορίες του πογκρόμ κατά των ελλήνων της Κωνσταντινούπολης τον Σεπτέμβριο του 1955 και της κατά συρροήν παραβίασης του Συντάγματος διήρκεσε 10 μήνες και κατέληξε με τον απαγχονισμό του Μεντερές και δύο επιτελικών του υπουργών. Στη φωτογραφία ο Αντνάν Μεντερές κρεμασμένος στην αγχόνη και με τους λόγους της καταδίκης του αναρτημένους και κρεμασμένους στο άψυχο κορμί του.
Η αμοιβαιότητα αυτή στις σχέσεις τουρκικής και ελληνικής ηγεσίας είναι πασίγνωστο, ότι ήταν και ντιρεκτίβα του ΝΑΤΟ εν ονόματι των «αγαθών» σχέσεων μεταξύ των μελών του πάντα ευνοούσε μεροληπτικά την Τουρκία, ως χωροφύλακα των αμερικανο-νατοϊκών συμφερόντων στην νοτιοανατολική Ευρώπη και την ανατολική Μεσόγειο.
2) Ο Μεντερές ήταν στυγνός σωβινιστής και εκδικητικός αντίπαλος των λαϊκών δημοκρατικών, πολιτικών κινημάτων. Ταυτόχρονα και επικεφαλής εγκληματικών ενεργειών κατά του δημοκρατικού κινήματος των φοιτητών. (Αξέχαστο το γεγονός, ότι επί των ημερών του ανακαλύφθηκαν πολλά πτώματα αντιφρονούντων νεκρών φοιτητών στα κρατικά ψυγεία).
3) Ήταν ο βασικός υποκινητής των Σεπτεμβριανών του 1955, με δεκάδες νεκρούς ακόμη και κληρικούς. Τα γεγονότα αυτά προσχεδιάστηκαν με τον ύπουλο από την κυβέρνηση Ερντογάν προβοκατόρικο εμπρησμό της πρώην κατοικίας του Κεμάλ Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη. Το επιτελείο κοινωνικών ταραχών του Μεντερές εν μία νυκτί μετά την προβοκάτσια στρατολόγησε πάνω από 50.000 από όλα τα μέρη της Τουρκίας φερτούς με τραίνα και φορτηγά αυτοκίνητα φανατισμένους τούρκους μουσουλμάνους αλλά και άτομα του υποκόσμου και τους εξαπέλυσε στις ελληνικές πολυάνθρωπες και ακμάζουσες συνοικίες της Κωνσταντινούπολης. Απολογισμός του χρονικού των Σεπτεμβριανών 1955 σε βάρος βέβαια των Ελλήνων της Πόλης:
– Καταστροφή 4.348 καταστημάτων. Καταστροφές σε 27 φαρμακεία, 1.004 κατοικίες και ζημιές σε άλλες 2.500 κατοικίες, 27 φαρμακεία, 12 ξενοδοχεία, 26 σχολεία, 11 κλινικές, 21 εργοστάσια, 110 ζαχαροπλαστεία, 73 εκκλησίες, σύληση τάφων σε 2 κοιμητήρια, και σε τάφους πατριαρχών. Καταστροφή αρμενικών εκκλησιών και εβραϊκής συναγωγής. Αναγκαστική περιτομή σε έλληνα χριστιανό ιεροδιάκονο. Φόνος του επισκόπου Παμφίλου και του μητροπολίτη Ηλιουπόλεως. Και χώρια η βίαιη απέλαση από την Τουρκία δεκάδων χιλιάδων ελλήνων.
Οι δύο his master’s voice (η φωνή του κυρίου τους) δηλαδή του Ερντογάν, ο ΥΠΕΞ Μεβλούτ Τσαβούσογλου και Άμυνας Χουλουσί Ακάρ, πιστεύεται ότι θ’ ακολουθήσουν μέχρι εσχάτων την ολέθρια πολιτική του νεο-χαλίφη της Άγκυρας.
– Αποφασιστικά στην παρασκηνιακή υποστήριξη του ανθελληνικού πογκρόμ συνέβαλε, στην εξοντωτική κατά του ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης συμπεριφορά, η οργάνωση Ozel Harp Dairesi (Γραφείο Ειδικού Πολέμου)-στημένος οργανισμός του ΝΑΤΟ-«για την αποτροπή του κομμουνιστικού κινδύνου»! Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ εκείνη την περίοδο ήταν-στην κορύφωση του αμερικανο-σοβιετικού ψυχρού πολέμου ο Τζων Φόστερ Ντάλες.
Ο απαγχονισμός του Αντνάν Μεντερές
Ο ανθέλληνας σωβινιστής, τούρκος πρωθυπουργός Αντνάν Μεντερές πλήρωσε αυτές τις κατά συρροήν ανθελληνικές και αντισυνταγματικές του πράξεις με καταδίκη σε θάνατο από ειδικό στρατοδικείο που συνεστήθη τον Σεπτέμβριο του 1961 από ομάδα δημοκρατικών πραξικοπηματιών υπό την καθοδήγηση του στρατηγού Τζεμάλ Γκιουρσέλ.
Ο απαγχονισμός του Μεντερές έγινε στις 15 Σεπτεμβρίου 1961. Επακολούθησαν οι εκτελέσεις των υπουργών Εξωτερικών Φατίν Ζορλού και Οικονομικών Χασάν Πολατκάν.
Η σύντομη επάνοδος στο πολυκομματικό καθεστώς οδήγησε σε αλλαγή του Συντάγματος επί τω δημοκρατικώτερο, με μόνη αρνητική εξαίρεση την έμμεση ανάμιξη του στρατού σε περιόδους πολιτικής αστάθειας.
Η αδιόρθωτη υπερ-ακροδεξιά πτέρυγα της κυβέρνησης Ερντογάν ο εικονιζόμενος αρχηγός της ακροδεξιάς τρομοκρατικής οργάνωσης των «Γκρίζων Λύκων» σχηματίζει με τα δάχτυλα της παλάμης του το έμβλημα της οργάνωσης.
