Στην τελική ευθεία βρίσκονται οι εκλογικοί μηχανισμοί όλων των κομμάτων με τα ψηφοδέλτια να είναι έτοιμα και να μπαίνουν οι τελευταίες πινελιές. Το βλέμμα όλων βρίσκεται στραμμένο στο αποτέλεσμα της πρώτης κάλπης, η οποία όπως όλα δείχνουν θα στηθεί στις 9 Απριλίου.
Εκλογολόγοι παρακολουθούν τις διεργασίες, αφουγκράζονται τον παλμό των ψηφοφόρων μέσα από τις δημοσκοπήσεις οι οποίες έχουν πληθύνει και κάνουν σενάρια τόσο για το πόσα κόμματα θα μπουν στην Βουλή αλλά και αν είναι επιτεύξιμη η αυτοδυναμία στην δεύτερη κάλπη κάτι που αποτελεί ζητούμενο για το κυβερνών κόμμα. Φυσικά στο τραπέζι πέφτουν και σενάρια μετεκλογικών συνεργασιών παρά το γεγονός ότι πολλά από τα κόμματα τα χωρίζει πλέον άβυσσος στον τομέα της συνεννόησης.
Καθοριστικός παράγοντας θεωρείται ο αριθμός των κομμάτων που θα μπουν στην Βουλή και όσο περισσότερα διαβούν το κατώφλι του κοινοβουλίου τόσο πιο δύσκολη γίνεται η αυτοδυναμία για εκείνον που θα τερματίσει πρώτος και θα κόψει το εκλογικό νήμα.
Τα σενάρια συνεργασιών
Ως δεδομένο λαμβάνουν ότι σε όλες τις δημοσκοπήσεις πρώτη τερματίζει η ΝΔ και η διαφορά της με τον ΣΥΡΙΖΑ κινείται από 7 έως 9 μονάδες.
Με αυτό το δεδομένο, στις πρώτες κάλπες κυριαρχούν 4 σενάρια συνεργασίας.
Αν από τις εκλογές της απλής αναλογικής μπουν στην Βουλή έξι κόμματα τότε οδηγούμαστε σε υποθετικές συνεργασίες ανάμεσα σε: α) ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, β) ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ, ΜΕΡΑ25 γ) ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ και δ) ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΜέΡΑ25. Και καθώς ο Περισσός έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν επιθυμεί συνεργασίες και άρα δεν θα δώσει και ψήφο ανοχής π.χ. στο 4ο σενάριο και έτσι αν δεν έρθουν τα πάνω, κάτω, τότε δεν φαίνεται να σχηματίζεται κυβέρνηση μετά τις κάλπες της απλής αναλογικής.
Έτσι, τα σενάρια για συνεργασίες που μπορούν να οδηγήσουν σε σχηματισμό κυβέρνησης μετά τη δεύτερη Κυριακή με την ενισχυμένη αναλογική εφόσον πρώτο κόμμα είναι η ΝΔ με ποσοστό της τάξης του 38% που θα εξασφαλίζει οριακή αυτοδυναμία είναι τα εξής: α) ΝΔ + ΠΑΣΟΚ β) ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, Ελληνική Λύση και ΜέΡΑ25 γ) ΝΔ + ΣΥΡΙΖΑ.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν μόνο υποθέσεις εργασίας καθώς το κλίμα ήδη έχει οξυνθεί και ειδικά πριν από την πρώτη κάλπη κάθε κόμμα θέλει να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους του και να αυξήσει όσο το δυνατόν περισσότερο το ποσοστό του.
Τα σενάρια αυτοδυναμίας
Οι εκλογολόγοι στρέφουν το βλέμμα τους και στην πρώτη και στην δεύτερη κάλπη και προσπαθούν να εντοπίσουν τους παράγοντες που θα κρίνουν την αυτοδυναμία.
Στις εκλογές με το σύστημα της απλής αναλογικής θα μπορούσε να προκύψει κυβέρνηση αν συντρέξουν οι εξής λόγοι:
Η Βουλή να είναι εξακομματική, η διαφορά της ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ να είναι στις 6 μονάδες και έτσι, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θα έχουν 152 έδρες. Αν όμως τα κόμματα που θα εισέλθουν στο κοινοβούλιο γίνουν 7, τότε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θα έχουν 148 έδρες αθροιστικά και ο σχηματισμός κυβέρνησης καθίσταται αδύνατος αφού το 7ο κόμμα κερδίζει 10 έδρες.
Στις δεύτερες εκλογές με βάση το παραπάνω σενάριο, η διαφορά των 6 μονάδων ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ αυξάνεται στις 8 μονάδες και η ΝΔ με ποσοστό 38% παίρνει μπόνους 46 εδρών και αποκτά αυτοδύναμη κυβέρνηση με 152 έδρες. Με επτά κόμματα ακόμα και με το ίδιο ποσοστό η αυτοδυναμία χάνεται καθώς οι έδρες γίνονται 149. Αν αναζητηθεί κυβερνητικός εταίρος (π.χ. ΠΑΣΟΚ) τότε με τις 27 έδρες η κυβέρνηση συνεργασίας έχει 176 έδρες.
Επίσης, αν στις πρώτες εκλογές με την απλή αναλογική η διαφορά ανάμεσα στα δυο μεγάλα κόμματα είναι κοντά στις 8 μονάδες τότε η Βουλή σίγουρα δεν θα είναι επτακομματική. Η ΝΔ θα λάβει 121 έδρες, ο ΣΥΡΙΖΑ 95, το ΠαΣοΚ 36 και η Ελληνική Λύση 17. Εδώ, μαθηματικά δεν προκύπτει κυβέρνηση συνεργασίας αλλά στις δεύτερες εκλογές με βάση τα παραπάνω δεδομένα η διαφορά ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ αυξάνεται στις 9 μονάδες, και με το μπόνους των 48 εδρών, σε εξακομματική Βουλή προκύπτει αυτοδύναμη κυβέρνηση της ΝΔ με 156 έδρες.
Υπάρχει βεβαίως και το ενδεχόμενο η διαφορά ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ να είναι μικρή π.χ. στις 3 μονάδες. Τότε μπαίνουν 7 κόμματα στην Βουλή με το 7ο να παίρνει 12 έδρες και να καθιστά αδύνατο τον σχηματισμό κυβέρνησης.
