Ένας άνδρας ανοίγει τις παλάμες του προσφέροντας σε κάποιον άλλον ένα κόκκινο και ένα μπλε χάπι, ενώ λέει «διάλεξε». Αν ο δεύτερος πάρει το πρώτο θα μάθει ότι η ζωή του είναι μια προσομοίωση από ένα μηχάνημα τεχνητής νοημοσύνης, ενώ με τη δεύτερη επιλογή θα μείνει στην άγνοια του.
Αυτή η εικόνα είναι γνώριμη σε εκατομμύρια ανθρώπους, αφού προέρχεται από την ταινία Matrix, όμως για ορισμένους είναι εν μέρει η πραγματικότητα. Ειδικά μετά την κυκλοφορία της ταινίας των αδερφών Wachowski, αναπτύσσεται η θεωρία ότι ο κόσμος μπορεί να είναι μια προσομοίωση υπολογιστή και τα τελευταία χρόνια βρίσκει πρόσφορο έδαφος.
Όπως αναφέρουν οι New York Times, ο David Anderson, καθηγητής υπολογιστών και μαθηματικός στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, όταν εφαρμόστηκε το lockdown βρήκε χρόνο, ώστε να διερευνήσει την παραπάνω θεωρία. Μάλιστα, πήγε ένα βήμα παραπέρα και εξέλαβε επίτηδες ως δεδομένο το θεωρητικό σκέλος.
Σκέφτηκε λοιπόν, πως εάν το σύμπαν είναι ένα καλογραμμένο λογισμό, τότε μερικές παρεμβάσεις στον κώδικα, ενδέχεται να αλλάξουν τους νόμους της φυσικής ή να προσθέσουν νέες δυνατότητες, όπως να μπορεί κάποιος να δει κυριολεκτικά το παρελθόν του.
Έτσι, μαζί με τον συνάδελφο του Werthimer, Dr, διοργάνωσαν ένα σεμινάριο, που αναζητούσαν τους χάκερς που «γνωρίζουν την αλήθεια» και μπορούν να πειράξουν τον κώδικα, τον οποίο ονόμασαν Unisym για τις ανάγκες του πειράματος. Παράλληλα, ζήτησαν από τους σπουδαστές τους, να υποβάλλουν αιτήματα με τις επιθυμίες τους.
«Το βλέμμα του θανάτου»
Ο David Anderson ανέφερε ότι με δεδομένο πως ισχύει η θεωρία, ένα χακάρισμα δεν θα επηρέαζε τον πραγματικό κόσμο, αλλά θα εφαρμόζονταν σε ένα παράλληλο σύμπαν. Όπως σημειώνει, αυτό θα γινόταν, επειδή η οποιαδήποτε αλλαγή στο βασικό σύμπαν, θα οδηγούσε στην κατάρρευση του, ενώ η εκάστοτε τροποποίηση του λογισμικού θα απαιτούσε αρκετή υπολογιστική μηχανική.
Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα για να ενισχύσει τον ισχυρισμό του, φέρνει το «βλέμμα του θανάτου», δηλαδή τη δυνατότητα να κοιτάζει κάποιος έναν παραβάτη οδηγό και αυτόματα να τον καίει ένα ισχυρό λέιζερ.
«Είναι ένα ασφαλές στοίχημα ότι κάποιος θα μου έδινε το “βλέμμα του θανάτου” μέσα σε μια ή δύο ημέρες. Κάθε τέτοιο αίτημα θα πρέπει να δημιουργεί ένα νέο σύμπαν, για προφανείς λόγους», είπε χαρακτηριστικά.
Ο καθηγητής αναφέρει ότι μέχρι στιγμής δεν έχει προκύψει κάποιο δεδομένο που να αποδεικνύει ότι η ζωή είναι προσομοίωση σε κάποιον υπολογιστή. Ο ίδιος όμως, δεν χάνει το κουράγιο του και συνεχίζει, ενώ ζητάει από τον κόσμο να στείλει αιτήματα, με μια βασική προϋπόθεση. Να προσέξει κάποιος τι ζητάει, γιατί σε περίπτωση που πραγματοποιηθεί η επιθυμία του, αυτό δεν σημαίνει ότι θα μπορεί και να αντιστραφεί… τουλάχιστον στο σύμπαν του.
