Νίκος Χανιάς
Αντιστρατηγος ε.α (ΠΣ)
Ημέρες καύσωνα και αναπόφευκτα το κύριο θέμα συζήτησης των κατοίκων του Δήμου μας είναι η επανεμφάνιση, για άλλο ένα καλοκαίρι, του εφιάλτη της λειψυδρίας.
Έλλειψη νερού για τις ανάγκες των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων, αλλά και νερό ελάχιστο, δυσεύρετο και πανάκριβο για την άρδευση των καλλιεργειών. Σοβαρό πρόβλημα για όλες τις ενότητες του Δήμου και ιδιαίτερα έντονο έως βασανιστικό για την μεγαλύτερη από αυτές, το Ζευγολατιό.
Έχει αντιληφθεί άραγε η δημοτική αρχή και ο, επί δέκα τρία χρόνια, Δήμαρχος την δεινή κατάσταση και το αδιέξοδο στο οποίο έχουν περιέλθει σταδιακά οι δημότες και κυρίως οι αγρότες της περιοχής μας, που ήδη άρχισαν να εγκαταλείπουν τις καλλιέργειες τους.
Μπορεί να μας πει αν όλα τα προηγούμενα χρόνια έχει προβεί , όπως όφειλε, σε συγκεκριμένες ενέργειες και αν ναι σε ποιες, για να εκπονήσει επενδυτικά σχέδια και μελέτες και να εξασφαλίσει χρηματοδοτήσεις, από το ΕΣΠΑ και το πρόγραμμα Αγροτικής ανάπτυξης, από Ευρωπαϊκά και Εθνικά κεφάλαια, για τα απαραίτητα για την επιβίωση των αγροτών έργα, εγγείων βελτιώσεων , έργα αρδευτικά καθώς και άλλα έργα, που θα τονώσουν την οικονομία της περιοχής και θα βελτιώσουν το επίπεδο της ζωής των κατοίκων.
Έργα που θα συμβάλουν στην αειφόρο και ισόρροπη ανάπτυξη του Δήμου μας, θα προστατέψουν το περιβάλλον και θα διαφυλάσσουν τους φυσικούς πόρους.
Ας καταλάβει επιτέλους ο Δήμαρχος ότι το νερό είναι δημοσιο αγαθό και η πρόσβαση σε αυτό είναι αναφαίρετο δικαίωμα για κάθε πολίτη, ακόμα και αυτού που δεν έχει την δυνατότητα να το πληρώσει. Είναι τουλάχιστον αντιδεοντολογικη, ανήθικη και προκλητική η αδιαφορία του Δήμου σε αυτό το μεγάλο πρόβλημα.
Όλα αυτά βέβαια καθόλου τυχαία δεν είναι, αφού συναφής ελλειματική και σχεδόν ανύπαρκτη είναι και η κοινωνική πολιτική του Δήμου, που δεν προσπάθησε και δεν κατάφερε να παρέχει στοιχειώδη προστασία και δίχτυ ασφαλείας στους δημότες, ιδιαίτερα στους αδύναμους, ενάντια στην φτώχεια και στην διαχείριση των κοινωνικών κινδύνων.
Ίδια φυσικά η κατάσταση και σε ότι έχει να κάνει με τον Βιολογικό καθαρισμό, την διαχείριση των απορριμμάτων (π.χ κάδοι μέσα στα χωριά , μισό σπασμένοι,άπλυτοι, δυσωδεις και μονιμες εστίες μόλυνσης, έχουν μετατραπεί οι ίδιοι σε σκουπιδοτοπους, με διάσπαρτα απορρίμματα γύρω τους) τον εναλλακτικό τουρισμό, την προληπτική ιατρική, την καθημερινότητα των πολιτών από την οποία απουσιάζουν τα δικαιώματα και περισσεύουν οι υποχρεώσεις τους κ.λ.π
Ο επί τρεις θητείες Δήμαρχος δεν έμαθε ακόμα ότι ο Δήμος δεν είναι χώρος για την επαγγελματική αποκατάσταση κάποιων, ούτε για την προκλητική μόνιμη και ενάντια στον υγιή ανταγωνισμό, σκανδαλώδη (
συνεργασία με συγκεκριμένους επαγγελματίες της περιοχής.
Φυσικά και δεν είναι άσχετες με τα προηγούμενα οι μεγάλες επιδόσεις στις απευθείας αναθέσεις ,με ότι αυτό συνεπάγεται για το δημόσιο συμφέρον ,την διαφάνεια και την χρηστή διοίκηση.
Η καθεστωτική αντίληψη ως φυσική απόρροια της πολυετούς, άγονης και αντιπαραγωγικης παρουσίας τους στον Δήμο, δεν τους επιτρέπει ούτε να δουν, ούτε να σχεδιάσουν, ούτε να “ακουμπήσουν ” τα χρονίζοντα μεγάλα προβλήματα της περιοχής μας.
Σε λιγότερο από τρεις μήνες οι πολίτες θα κληθούν να δώσουν εντολή, ώστε ο Δήμος Βελου- Βόχας να κάνει τα σίγουρα και αποφασιστικά βήματα προς το μέλλον, βήματα που κάποιοι αδαείς και ανεπαρκείς, επί χρόνια, του στέρησαν.
Είναι αυτοί που συμβιβάστηκαν και ταυτίστηκαν
με την μετριότητα , την αδράνεια και το τέλμα.
Είναι οι ίδιοι που Χωρίς πυξίδα, πρόγραμμα, όραμα και στόχους, δεν αξιοποίησαν την τεχνολογία, τα χρηματοδοτικά εργαλεία και τις πολλές άλλες δυνατότητες που υπάρχουν και μετέτρεψαν σε ουραγό, αντί για πρωταγωνιστή, ένα Δήμο με πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα.
Είναι αυτοί που νομίζουν ότι τα καθήκοντα τους και οι υποχρεώσεις τους έναντι των πολιτών και των μεγάλων προβλημάτων τους εξαντλούνται με την παρουσία τους στα πανηγύρια και στις δύο-τρεις καλοκαιρινές παραθαλάσσιες φιέστες.
Η παρέμβαση μου έγινε πολύ επιγραμματικά και με την ιδιότητα του απλού πολίτη και μόνο, με μοναδικό γνώμονα την ανάπτυξη και την ευημερία του τόπου μας, του Δήμου και των Δημοτών μας.
Είμαι από την φύση μου αισιόδοξος και το ποτήρι το βλέπω πάντα μισογεμάτο, δυστυχώς όμως διαπιστώνω κοιταζοντας όχι μακρυά αλλά δίπλα μας, τους φίλους και γνωστούς μας, στην πλειοψηφία τους αγρότες και μικροεπαγγελματιες, της πάλαι ποτέ ακμαίας Βόχας ( Καλιφόρνια της Ελλάδας την έλεγαν) με τα ομορφα χωριά της, αλλά και αυτούς των άλλων ενοτήτων του Δήμου μας , να χάνουν την παραγωγή τους και σταδιακά η περιοχή να ολισθαίνει σε μία πολυεπίπεδη παρακμή, με το Δήμο επί πολλά χρόνια απλό θεατή.
